5 i 2, czyli 5 dni nieumiarkowania w jedzeniu i 2 dni postu.. 
Bestseller ostatnich miesięcy, rewolucja w odżywianiu, remedium na nużące i wymagające sporo poświęcenia diety – to wszystko opisy diety dr Mosleya. Według autora sposobem na rosnący problem otyłości jest metoda sporadyczne niedojadania (z ang. intermittent fasting; IF). Czy aby na pewno?

Na czym polega na nowa dieta, która przywędrowała do nas z Wielkiej Brytanii?
Zasady diety są dość proste. Każdy nasz tydzień dzielimy na 2 części: tę kiedy możemy jeść wszystko (5 dni) oraz na część, w której należy ograniczyć do minimum spożywane posiłki (2 dni). Twórcy diety zwracają uwagę- i słusznie- że 2 dni postu powinny wypadać w dni, w które zużywamy najmniej energii czyli np. weekendy. Mimo bardzo zachęcających reklam, które mówią, że tylko 2 dni w tygodniu musisz przejmować się dietą, w pozostałe dni również musisz uważać na to, co jesz, aby kaloryczność posiłków na dany dzień nie przekroczyła 1800.
2 dni postne ograniczają się do 500- 600 kcal. To przeciętnie jedna czwarta tego, co normalnie znajduję się w dziennej racji kobiety i tylko połowa z tego, co organizmowi jest niezbędne, aby przetrwać dzień bez strat w metabolizmie, pracy najważniejszych narządów- przede wszystkim mózgu.

Jakich wad może odszukać się dietetyk?
Niestety ta dieta to huśtawka, raz w górę raz w dół- nie ma tu miejsca na systematyczność, na wyuczenie się odpowiednich nawyków żywieniowych. Organizm na takiej diecie łatwo może się rozregulować, nie wiedząc, co się dzieje – raz głód raz najadanie się do syta. A przez to ciężko o równowagę hormonalną i zapanowanie nad ośrodkami głodu i sytości w mózgu. W konsekwencji taka dieta może mieć fatalne skutki po jej zaprzestaniu. A gdy zrezygnujemy z dwóch dni postu, kilogramy mogą szybko wrócić razem z „nadwyżką”.
Specjaliści zwracają uwagę ze diety głodówkowe, a w tym przypadku stale powtarzające się głodówkowe dni mogą prowadzić do wyuczenia psychologicznych mechanizmów głodu, a w konsekwencji m.in. do anoreksji.